Na mieszkanie w stylu industrialnym zwykle decydują się odważne i ekscentryczne osoby. Jest to dla nich sposób na wyrażenie siebie, stworzenie oryginalnego wystroju wnętrza i zgromadzenie w swoim domu osobliwych przedmiotów. Styl ten najchętniej wykorzystywany jest w aranżacji starych kamienic lub mieszkań znajdujących się w opuszczonych fabrykach. Wielu ludzi uważa, że jest on zbyt chłodny i mało przytulny, mimo to nadal budzi ogromne zainteresowanie.
Pochodzenie stylu industrialnego
W latach 50. XX wieku na amerykańskim rynku nieruchomości pojawiło się wiele opuszczonych przestrzeni przemysłowych. Przystosowanie ich na potrzeby mieszkalne, poskutkowało pojawieniem się nowego stylu w architekturze. Styl industrialny był zatem skutkiem pogorszenia sytuacji materialnej sporej części Amerykanów. Natomiast do Polski dotarł dopiero w latach 90. Po latach został doceniony przez projektantów i dziś postrzegamy go jako synonim artyzmu i ekstrawagancji.
Mieszkanie w opuszczonej fabryce
Styl industrialny przede wszystkim cechuje się wielkimi, wysokimi przestrzeniami oraz dużymi oknami. Paleta barw nie jest zbyt szeroka, ponieważ są to głównie chłodne odcienie szarości i beży czasami przełamane kontrastowym kolorem. Elementem, który jest najbardziej rozpoznawalny są surowe wykończenia, takie jak: cegła, beton, kamień, szkło czy metal oraz odsłonięte kable i rury. Jeśli chodzi o dodatki to ich funkcję spełniają metalowe lampy lub żarówki Edisona w dużej ilości. Są to również elementy nawiązujące wyglądem do starych fabryk, czyli maszyny lub plakaty tematyczne oraz krzesła i fotele z odzysku. W porównaniu do innych stylów wnętrzarskich występuje tam niewielka ilość roślin.
